Crisis......!! wat crisis.....??

Op ut nuujs huur ich dat vier in Nederland 825 miljoen gespendeerd hubbe aan Kearsch inkoape bie AH, C1000, Jumbo, Jan Linders en zo. 

Doa boaven op kumt noe nog 65 miljoen veur vuurwerrek.........!!

Ein enquête wiest oet dat 82% van de ongervroagden gein vuurwerrek kupt. 

Die angere 18% is dan good voor het in de locht loate vlege van ruum 65 miljoen euro.

En dan nog alle oliebul, toastjes, chips, kiesblukskes, woersch en champagne.

Ik tel ut alvast bie ein...825 miljoen plus 65 miljoen = 890 miljoen.....!!

Doa kumt dan nog eine hoap bie, dus boave de 1000 miljoen.......!!

 Dus dat es 1 miljard in Nederland allein in december van dit joar.....!!!!

Loat ut uch mer good goan .......!!

Natuurlik auch in 2012...!!

Kaesjmis(s)

Kaesjmiss van osse Colla Bemelmans

Vier weite waal

dat kaesjmis(s)                                                            

neet de vrouw van de kaesjman is

kerst-in al aeve min                                                     

en kaesjmert blief kraom

Wat mótte v’r mit

glinsterende böl en werme aom                                    

van sjäöp, aezele en al dat vieë                                      

es voedselbanke                                                                   

uëveroere drieë.

’t Kaesjkiendje

dat ós mit leefde moos lokke

is geluive v’r mit de noorderzón

nao de zuidpool vertrokke

ut letste stukske.............

ut letste stukske.....

en dan nog get aafwirke.....

en de Ziepe is kloar...

Bavostroat wurd wer in Anton Pieckstijl.....!

De Bavostroat in Nuth is ein typisch vuurbeeld van ein ouw mienkolonie. De waeg woar vreuger eine verbindingswaeg mit veul greun van het boetegebied van Nuth noa ut centrum.
De gemeinte haed samen mit de bewoeners en woningbouwcorporatie Wonen Zuid ut initiatief genome um de ouw weuninge te renoveren en de stroat wer in ouwe stiel te herstelle. Doabie weure vuural wer greunvoorzieninge aangebracht zoewie beuim en bloomperken.
Sjeng aan de geng.....!!

 Vuur de kaerschmis mot ut kloar zeen.............

ich houd uch op de huugte....!!

Dat auch nog......

Organisatie paardenmarkt Grijzegrubben stopt

De organisatie van de Paardenmarkt in Grijzegrubben stopt ermee. De druk op de vrijwilligers van de buurtvereniging die het evenement jaarlijks regelen wordt te groot, zegt voorzitter John Wouters. Hij hoopt dat anderen de organisatie kunnen overnemen.
Hij wijst erop dat de organisatie van het evenement veel werk en tijd kost, terwijl het draagvlak niet groter wordt.

Daarnaast beschouwt de buurtvereniging de paardenmarkt niet als een kerntaak. Bovendien brengt de organisatie grote financiële risico's met zich mee. Verder wordt het lastiger het evenement te organiseren om dat de paardenmarkt door de crisis volgens Wouters op slot zit, net als de huizenmarkt.

Wie kint dat noe..?

Komende zaterdag 30 oktober verandert Grijzegrubben weer in een heus paardendorp. De anders zo idyllische buurtschap waar 185 inwoners verdeeld over zo’n 80 gezinnen wonen, staat helemaal in het teken van de paarden. De gemeente Nuth heeft zich de laatste jaren geprofileerd als een echte paardvriendelijke gemeente, getuige het grote aantal maneges en paardenhouderijen. Het aanleggen van een netwerk van ruiterpaden met knooppunten door de hele gemeente Groot Nuth geeft aan dat zowel paard en ruiter in Nuth zeer welkom zijn. Ook op recreatief gebied maakt het paardentoerisme elk jaar weer rasse sprongen.
Grijzegrubben neemt al jaren een prominente plaats in dit geheel.

Winkelle in Nuth...

Kaeschmis steit vuur de duur....

tied um te goan winkelle.....

meh woeh....

bie Thei Crijns....

Bie Constant Brouns....

Bie Bekker Thiesse

Un sigaerke va Criens....

nuuj schloeffe va Ploem

bekker Thiesse mit bakfiets

doe wits neet watste mist..................... mis t?

Wits doe waste nog mist.....?

joa....mist....!

Tied vuur ein kroege tocht doer Nuth...!!

Kint gier uch dit nog herinnere...?
onger aan de pastoriejstroat,

in de bocht woe vreuger auch ut kontaktgeboew loog,

en get wiejer ut neijatelier va Tonnaer,

mer doa woar aug un café
iersch van Marell en later van de Goot.....!

Mier auw foto's va Nuth, zoe es deze
kint gier goan bekieke op:
http://www.nuthvantoen.nl/

Postbezorger Cremers Nuth krijgt lof voor ‘On the beach

Bericht uit Nuth en Omstreken van 9 november 2011

Toeval, gekoppeld aan een geoefend oog voor detail, heeft ervoor gezorgd
dat Jean Pierre Cremers uit Nuth een topfoto heeft weten te maken, goed genoeg om in te zenden naar de jury van de National Geographic Fotowedstrijd 2011.
Ook de jury bleek onder de indruk van ‘On the beach’, zoals de in Nuth wonende
Jean Pierre Cremers zijn inzending heeft betiteld.
Want de kleurrijke foto werd genomineerd in de categorie Landschap. Een prestatie op
zich, zeker als je uitverkoren wordt in een internationale wedstrijd waar 5440 fotografen
aan deelnemen, goed voor 22.000 ingestuurde foto’s.
Uiteindelijk behoorde ‘On the beach’ niet tot de winnende foto’s
De nominatie op zich is al een bekroning van een hobby van vijftigjaar.
José Cremers – Bertrand legt uit: ,,Al vanaf zijn tiende is mijn man in de
ban van fotograferen. Als hobby, want Jean Pierre is postbezorger. Fotograferen is
zijn passie. Om de drie weken gaat hij met collega leden van de fotoclub in
Nuth een hele zondag op stap om mooie foto’s te schieten. Vaak zitten of staan
ze urenlang te wachten op het perfecte moment.”
‘On the beach’ is geschoten aan de zuidkust van Engeland, na uren van
geduldig wachten op het juiste licht.
En met een perfect oog voor schoonheid.

Wie ut vreuger in Terstroate woar......

Terstroate............

ein van de schoenste stukskes va Nuth,

rustig, greun, en nog wie ut vreuger woar.............

Terstraote is in 1969 aangewieze es ein besjermp dörpsgezich,

vanwaeëge zien good bewaarde vakwerkhäöëf en sjpekhoeëzer oeët d'r 18e ieëw.

Eine haof haat 'ne mergele voluutgaeëvel woeë-op 'ne sjleetsjtein mèt 't jaoërtal 1740. 

Midde tösje de beboewing op 'n pleintje sjteet 'n waeëgkruts ónger 'ne boum. 

In de buurt, op 't ing van 'ne holle waeëg bevingk zich de carréboerderie G'n Dreesj.

Hunnecum vreuger.....

Hunnecum, Weusten
achterom bij Vossenjager Lei Weusten

Hunnecum voormalig pand Cremers, 

waarschienlik ut hoes van mien euver groetouwers

Ut is waal in ut hollends, mer ich wil uch tog neet onthoutte
Ein schoen stukske euver Hunnecum vreuger, oet ut glazen album,van ut Limburgs Museum

Hunnecum hoorde bij Nuth, maar de inwoners van het gehucht voelden dat niet zo. Je was op de allereerste plaats iemand van Hunnecum. De onderlinge band in de buurtschap was heel sterk. Men liep bij elkaar in en uit. Veel gerei en gereedschap werd onderling uitgeleend. Als de witte kool geoogst was, ging de koolschaaf van huis tot huis. Zo geschiedde ook met het molentje voor de snijbonen. De gesneden kool ging met zout in een Keulse pot. Doekje erover, plank erop en tot slot een zware steen voor het gewicht. Na verloop van tijd had je dan zuurkool. Dezelfde procedure werd gevolgd met de snijbonen. Maar als je daar een maaltje van uit de kelder moest halen, waren het echte stinkeboeëne. De onwelriekende geur die je de adem afsneed, verdween echter als de bonen gekookt werden. Na Kerstmis werden de wafelijzers geruild die in Hunnecum in omloop waren. Met Nieuwjaar had iedereen verschillende soorten en formaten wafels.

Mien Schols: “Onze opa was een markante man. Hij had voor iedereen zijn woordje klaar. Oma was de goedigheid zelf. Ze waren heel gastvrij. Voor mijn grootouders waren alle mensen hetzelfde. Als er een trouwpartij op stapel stond in Hunnecum of als er iemand overleden was, kwam de jonkheid (de ongetrouwde jongens en meisjes) bij opa en oma bijeen om papieren bloemen te vouwen of kransen te maken. Er stierven toen regelmatig kinderen en die werden opgebaard omgeven met bloemen van verschillende kleuren crêpepapier. Op de dag van een begrafenis trok heel Hunnecum in een stoet naar de kerk van Nuth. De kist werd gedragen door de naaste buren. Iedereen werd begraven op het kerkhof van Nuth. Opa en oma hebben daar ook hun laatste rustplaats gevonden. De jonkheid kwam graag bij mijn grootouders. Ook onder trieste omstandigheden. Opa was namelijk een hele opgewekte man. Ik heb hem nooit boos gezien of verdrietig. Hij was altijd goed voor een kwinkslag. Hij doorbrak de droefenis en liet de mensen lachen.”

Lei Kleintjens had drie koeien. Mien Schols herinnert zich dat het er twee werden en uiteindelijk een. Wat de reden was dat de bescheiden veestapel uitdunde, is haar nooit duidelijk geworden. De koeien werden iedere dag gemolken. Van de melk werd op de boerderij om de zoveel tijd boter gemaakt. Als de melk zuur was geworden, werd die in een theedoek aan de waslijn gehangen. Zo kreeg je fluitekieës. Mien Schols: “Opa had een tuin en daar was hij heel trots op. Als hij overdag moe was, ging hij er uitrusten. Hij had een schuurtje gebouwd in de tuin. Opa schuilde er als het regende. Hij borg er zijn gereedschap op. Tegen de buitenkant van het schuurtje stonden allerlei heiligenbeelden. Met en zonder hoofd of handen. Hij voerde hele gesprekken met die heiligen. Hij had ook altijd pruimtabak in zijn mond. Als wij kinderen bij het stoeien waren gevallen en pijn hadden, deed hij op de pijnlijke plek pruimtabak. Het brandde nog erger dan jodium. Maar het genas wel. Opa en oma waren dol op hun kleinkinderen. En wij op hen. Met Pasen hadden we altijd groot feest. Opa had in zijn tuin eieren verstopt. Als we er een gevonden hadden, legden we het in zijn pet. Vaak verstopte hij een ei weer opnieuw als wij even niet opletten. Hij had dan de grootste lol.”

Hunnecum was een rustig gehucht. Langs de huizen liep de grub (de goot) en dan de straat. Autoverkeer was zeldzaam. Enkele inwoners hadden een fiets. Die kon je altijd lenen als je naar Nuth moest, maar de inwoners hoefden niet vaak naar het dorp. Alleen voor een bezoek aan de dokter of de kerk. Hunnecum telde twee dorpswinkels, een café en een windmolen. Eind jaren dertig werd de rijksweg van Valkenburg naar Hoensbroek aangelegd. Er moesten enkele huizen voor worden afgebroken. De nieuwe weg was breder en had aan weerszijden een fietspad. Langzaam werd het drukker met verkeer. Hunnecum uit de tijd van Het glazen album van Limburg verdween geleidelijk. Mien Schols: “Opa is in 1941 gestorven. Hij is niet lang ziek geweest. Hij was gewoon op. Toen hij overleed, was hij 79. Dat was voor die tijd heel oud. Oma is in 1946 heengegaan. Ze is even oud geworden als haar man. Enkele jaren na de oorlog is hun huis afgebroken. Jammer genoeg. Nu is er veel verkeer. Het Hunnecum van opa en oma bestaat niet meer. Alles is veranderd. Soms komen we er door met de auto. Maar het voelt heel anders aan dan vroeger. Als ik terugdenk aan Hunnecum, zie ik opa een praatje maken met iemand uit de buurt. Of oma Mien aan het spinnewiel op de binnenplaats van hun boerderijtje. Wat hebben wij een ongelooflijke fijne tijd samen gehad in Hunnecum.”

stem voor de publieksprijs bij National Geographic

Ik kreeg net ein leuk meeltje:

Beste Jean Pierre Cremers,

Het is mij een genoegen u mee te delen dat uw inzending 'on the beach' in de categorie Landschap door de jury is geselecteerd voor de volgende ronde.

Dat betekent dat deze foto meedingt naar de eerste prijs en dat hij met de andere nominaties (tien foto's per categorie) in aanmerking komt voor de publieksprijs. Via de website van National Geographic kunnen bezoekers hun stem uitbrengen.

en hierbij vraag ik iedereen hier je stem uit te brengen, en geef het door, hoe meer stemmen, hoe meer kansen.
Vanaf 20-09 kunnen jullie je stem uitbrengen op:http://www.nationalgeographic.nl/community/wedstrijd/ng-2011/static/publieksprijs

om te stemmen, scroll naar beneden, bij landschappen, de eerste en de mooiste foto, de strandhuisjes,daar op klikken en de rest gaat vanzelf
en alvast bedankt iedereen......ik hou jullie op de hoogte...!
De winnende foto's worden in het novembernummer van National Geographic Magazine gepubliceerd.
geef het door....als je meerdere email adressen hebt , mag je vaker stemmen.....!

Jean Pierre

Handel is handel.......

Noe ins effe get leuks......
dees foto is waal neet zoe oud,
um juust te zien: zoaterdig 10 december 1983,
en ut sting 's moandigs al in de gezet.....

Doe bis handelaer of doe bis ut neet.....
Toine van Ham trouwde op 10 december 1983,
mit Gertie Habets in de Bavokirrek,
en wie de mis aafgeloape woar,
moos er alwer aan de handel....
net wie der noe alwer deit....
mer dan aan de angere kant van de kirrek,
in de auwe Edah, mit ziene twiede Hans,
mer deh es der noeits....
heh mott ut noe allein doeë...!

Auch in Nuth.....???

De gemeinte moagt gein extra geld mier vroage vuur de aanvroag van ein identiteitskaart.
Dat haed de Hoege Road bepaald in ein sleipende kwestie.

Volgens de wet moagt der gein belasting wurde geheve op documenten die de staat verplicht stelt.
De Hoege Road stelt noe dat ein idoeentiteitskaart een zuuver verplicht document es. Daarum mot de kaart volledig gratis beschikbaar zin, gemeintes maoge auch gein administratiekoste doerberekene.

Bij eine pas of riejbewies zint der individuele belange, mer dat is neet ut geval bie de identiteitskaart, steit in ut vonnis. De leges voor een ID-kaart verschilln per gemeente. Maximaal kost ut document 43,89 euro.

Ich bin benuujd wie ze dat noe wer oplosse..?

juus ein bericht gekrege van de gemeinte:
Vanaf 12 september is de id kaart inderdaad gratis voor iedereen vanaf 14 jaar bij de Gemeente Nuth verkrijgbaar.

woeh zint ze gebleve...?

Ich vong nog ein leuk stukske euver de letste kruidenier van voasje
Mit weemoed dinke luuj va voasje truuk aan de vieftiger joare,
toen woare der nog in Voasje 2 bekkers, 5 winkeliers, 2 milkboere, 1 slechter,1 tankstatiom, 1 dokter en nog zoeveul mier.....
Noe nog ein kapsalon, 'n frituur, 'n versboerderiej en neet te vergaete ein bordeel.
In 1990, op 7 april sloot de letste kruidenier va Voasje. Wiel Kerens, ziene winkel.
Hie op de foto mit opa Hub Gelissen, al mier es 70 joar klant bie de Spar winkel

wolkenmachien....?

Noe weit ich woe dat slechte waer de letste tied vandaan kumt.....

boave op ut plateau woar ein wolkemachien aan de geng....

De ierschte statie

Ut klinkt messchien un bietje vraem: de ierschte statie. 

Meh ut woar toch echt zoee.....toendertied,

Doe kos der nog van die dieke kartonne kaertjes koape,

aan ein loket, nieks pinne of oveechipsse......

en der taegen euver loog ein cafè,

die woare der toen nog zat in Nuth.

Wenste mit de trein truuk koams in Nuth,

gingse dich eine drinke bie ut Witte paerd .........

En toen woerd der nog neet geneijd bie Paffe,

want doa stinge krup slaai, dieke boene en wurtelkes....

Noe zeuke ze der nog 34 betontimmerkrachten.....

meh of ze die oeit zulle vinge....?

nog get schoën hertjes

Alwer op zeuk......

Umdat der alwer nieks te doen woar in Nuth en Umstrieke.......
hub ich mich mer wer ins der trein genomme noa Amsterdam...

Doa vonge namenlik de hartjesdage plaatsch....
ein van oorspronk middeleeuws volksfiest,
wobie de mansluuj verkleid goan es vrouw,
en is inmiddels oetgegruid tot ein groet Mokkums karneval..
en doa wil ich waal ins bie zin...